Ik geloof dat ik nog steeds kan groeien

Hoe je met de veranderingen in je leven na je diagnose MS omgaat, heeft veel te maken met je mindset. Linda Boot is ervan overtuigd dat ze daarin nog steeds kan groeien. Ook al is niet alles maakbaar. 

Door Linda Boot 

De eerste keer dat ik met het begrip mindset in aanraking kwam, was tijdens de opvoeding van mijn kinderen. Ik leerde over de vaste mindset waarbij je ervan uitgaat dat kwaliteiten en vaardigheden vaststaan. En over de groeimindset die zegt dat je juist kunt groeien door dingen te proberen en te oefenen. Voor mij gaat mindset heel erg over hoe je kijkt naar dingen die in je leven gebeuren. Of je denkt dat je daar invloed op uit kunt oefenen of dat ze je alleen maar overkomen.

Het moment dat je de diagnose multiple sclerose krijgt, is voor iedereen lastig. Je krijgt te horen dat je een progressieve ziekte hebt en dat je vanaf dat punt eigenlijk nooit meer vooruit gaat, maar achteruit. Dat kan nogal botsen met het idee dat je invloed hebt en dingen kunt veranderen.  

Door mijn diagnose MS is voor mij duidelijk geworden dat ik een groeimindset heb. Ik heb te maken gekregen met allerlei uitdagingen en ben me bewust geworden van hoe ik daarmee omga. Ik geloof nog steeds dat ik kan groeien. Maar ik weet ook dat niet alles maakbaar is. De maakbaarheid zit hem meer in hoe ik iets mijn leven laat beïnvloeden en of ik het kan accepteren dat niet alles perfect is en toch een gelukkig leven kan leiden. 

Natuurlijk lukt het mij ook niet altijd om positief te denken. Als ik iets niet kan doen voor of met mijn kinderen vanwege mijn MS, baal ik daar enorm van. Ik ben er vaak niet bij; door MS moet ik keuzes maken in wat ik wel en niet doe. Daar kan ik soms ook best verdrietig van worden. Maar dan denk ik: het is ook normaal dat je hier nu verdrietig over bent. Dat verdriet mag er zijn.

Het is niet makkelijk om van een vaste mindset naar een groeimindset te komen. Maar ik denk dat je daarin zeker kunt veranderen. Mindfulness zou je daarbij zou kunnen helpen. Sta zonder oordeel stil bij dingen die niet lukken in plaats van die ervaringen weg te stoppen. Ook dingen die niet lukken mogen er zijn. Je kunt er vaak veel van leren: wat gebeurde er en wat deed dat met je, welke signalen gaf je lichaam af en hoe zou je het een volgende keer anders kunnen doen?

Sommige mensen zien mij als een doorzetter, maar ik ben super mild voor mezelf. Dingen mogen ook gewoon mislukken. Ik geef mezelf dan ook nooit op mijn kop als iets niet lukt. Want laten we eerlijk zijn, niemand stapt ’s ochtends uit zijn bed met het idee: vandaag ga ik de boel eens flink verknallen. Als je je stinkende best doet, is het goed genoeg. Bedenk eens wat je zou willen dat een goede vriend of vriendin op dat moment tegen je zou zeggen en zeg dat dan tegen jezelf.

Ik stop MS zeker niet weg. Ik ervaar het, en ik kijk vooral hoe het nu is. Ik hoef niet aan te nemen dat het straks slechter met me gaat. Ik mag grote dromen hebben; als die niet helemaal uitkomen, ben ik misschien even teleurgesteld, maar dat weegt niet op tegen al die tijd dat ik ervan uit ben gegaan dat het wel zou lukken. Ik wil eerlijk zijn over de grenzen die ik heb, maar aan de andere kant ook denken: waarom zou ik dit niet eens proberen?