Werken aan je mindset

Er werd mij gevraagd om een artikel te schrijven over mindset. En ik voelde lange tijd een weerstand om dit artikel te schrijven, ja zelfs wat onzekerheid. Want ja, ik vind dat ik door de jaren heen wel wat kennis van en over onze mindset heb opgedaan. Kennis die ik best met jullie wil delen, maar dan moet ik ook delen waar ik vandaan kom, mijn ontdekkingsreis naar het verbeteren van mijn mindset en toegeven dat dit proces nog steeds gaande is.

Ik heb direct een vraag aan jou, neem een paar minuten de tijd en schrijf je antwoord voor jezelf op, of deel ‘m op onze socials. Goed, de vraag: Wat is mindset voor jou? Wil je na het lezen van dit artikel nog een keer naar je antwoord kijken en bedenken of jij aan je mindset wilt werken?

In dit artikel vertel ik je vooral over algehele mindset, met een stukje focus op mindset en het leven met een chronische ziekte.

Wat is mindset nu eigenlijk? Mindset is een woord uit de Engelse taal waarmee we beschrijven hoe we denken over onze intelligentie, onze talenten en onze kwaliteiten. Kortom: hoe we over onszelf denken.

Ik kan je vertellen: daar ga ik al direct de mist in. Nou, lekker dan, ben jij ook goed mee geholpen zeg. Mijn eigen mindset is altijd extreem laag geweest. Dat heeft niet te maken met het krijgen van een chronische ziekte. Misschien wel andersom. Die extreme lage mindset is zeer waarschijnlijk ontstaan door alle fatphobia (angst om dik te zijn, red.) waar ik vanaf jongs af aan mee te maken heb gehad en heeft al zeker meer dan 25 jaar een hevige impact op mij. Hierdoor heb ik jaren geleefd met bepaalde sterke en negatieve overtuigingen over mijzelf. Hierdoor is een fixed mindset ontstaan, wat lang mijn veilige baksteen-muurtje-waar-niemand-doorheen-komt is geweest.

Gelukkig, en ja nu zeg ik echt het woord in combinatie met deze twee letters. GELUKKIG kwam mijn diagnose MS zeven jaar geleden om de hoek kijken en ben ik door deze jaren heen veranderd van een fixed mindset naar een growth mindset! Ik kan nu deze zinnen gebruiken, iets wat ik een aantal jaar geleden absoluut niet heb kunnen doen. Begrijp me goed, de ziekte zelf is beroerd, de klachten, de eventuele medicatie, het plannen, depressies, etc. etc. Er zijn genoeg nadelen, ik kom uit diepe dalen, begrijp dat ik echt niet blij ben met de ziekte. Waar ik WEL dankbaar voor ben is mijn andere kijk op het leven, en bovenal de andere kijk op mijzelf.

Je kunt veel vinden van het krijgen van een diagnose, maar voor mij heeft het er wel voor gezorgd dat ik heel anders in het leven ben gaan staan. Door de diagnose heb ik – hetzij op een harde manier – anders naar mijzelf MOETEN kijken. En leren kijken. De persoon die ik was brokkelde af, net als mijn lichaam. Mijn identiteit veranderde. Van de sterke, zelfredzame, jonge en werkende vrouw met dromen en ambities was een lange tijd geen sprake meer. Mijn rol als dochter veranderde in dezelfde periode naar zieke dochter én mantelzorger. Mijn rol als dochter verviel daarna deels zelfs op het moment dat we mijn moeder verloren. Mijn rol als ondernemende vriendin, partner van, reislustig, enthousiast en breed geïnteresseerd persoon verviel. Ik werd een hoopje ellende, een patiënt en tegelijkertijd een afgekeurde werknemer. Depressie 1 en een hevige ontwikkeling van MS-klachten volgden.

Door een geweldig, inspirerend internationaal jongerenevent heb ik weer een vlammetje voelen ontwaken. Door daarna bewust andere keuzes te maken heb ik ruimte gemaakt om aan mijn mindset te werken. Zelfs zonder dat ik me er toen bewust van was!

Door mijn blog, nieuwe leefstijl, werkende medicatie, nieuwe mensen leren kennen en andere diverse persoonlijke ontwikkelingen heb ik in een paar jaar een nieuwe identiteit gevonden. Door de MS-klachten te omschrijven en de worsteling hiermee heb ik langzamerhand een muurtje af kunnen breken. Ik ging talenten zien die ik eerder niet zag, of beter nog: ik ging zelfs nieuwe talenten ontwikkelen! Mijn overtuigingen veranderden. Verbeterden zelfs, zij het met vallen en opstaan. Tot op de dag van vandaag schiet ik regelmatig terug in bepaalde oude niet-helpende en beperkende overtuigingen. Dit heeft voornamelijk met het fatigue monster te maken, waar ik dagelijks mee worstel.

Mijn perfectionisme heb ik grotendeels losgelaten. De zelfliefde is met de jaren gegroeid, het praten naar mijzelf toe is zachter geworden, net zoals het vele ‘moeten’ van mijzelf. Mijn mentale reacties op gebeurtenissen van buitenaf zijn milder geworden, ik ben een relaxter en zachter persoon geworden. Behalve als het monster weer komt opzetten… 

Nog steeds ben ik bezig met overeenstemming te vinden tussen mijn eigenwaarde (aan de hand van wat ik bereikt heb) en mijn uiterlijk. De ene dag ben ik dik en fabuleus, een contentcreator, hondenbaasje, partner, dochter, vriendin, mantelzorger, vrijwilliger, etc. met wat MS-klachten. De andere dag ben ik vet lelijk, nietsnut, uitkeringstrekker, waardeloos en lamlendig moe. Wat zeg ik? Per dag wisselend? Op de dag zelf, kan ik beter zeggen, want als de extreme vermoeidheid komt opzetten… Oef, dan is de krachtige mindset wel verdwenen hoor. Van oké zijn met mijzelf, komen dan al die negatieve elementen opzetten. En dat is en blijft een lastig iets, waar ik nog steeds aan werk.

Wist je dat je je mindset bewust kunt veranderen? We snappen allemaal dat we ‘m nodig hebben om te functioneren. Om te kunnen genieten van leuke momenten, om onze dromen en doelen te bereiken. Daarnaast hebben we onze mindset zeker nodig om slechte dagen met MS-klachten te overleven.

We voelen onaangename pijn als we dingen (moeten) doen die in strijd zijn met onze overtuigingen of opvattingen. Dit noemen we cognitieve dissonantie. Door het krijgen van diverse MS-klachten en het moeten aanpassen van mijn leven, heb ik heel wat pijn gevoeld. Los van de zenuwpijn. Mijn reactie was dan ook om te vechten tegen alle veranderingen. Dit heeft heel veel tijd en energie gekost. En de dissonantie werd groter. Achteraf zeg je misschien dat ik heel wat tijd heb verspild. Ik zie het als mijn leerproces, iets wat ik nodig had om te komen op het punt waar ik nu sta. Neem zeker de tijd die je nodig hebt om te veranderen. 
Gaandeweg kwam ik tot de conclusie dat ik mijn gedrag effectiever kan aanpassen. Hoe ik dit heb gedaan? Dat deel ik in een aantal tips hieronder met je.

10 praktische tips om een andere mindset te leren ontwikkelen
1.    Accepteer je diagnose. Accepteer het feit dat je MS hebt. Ontdek hoe je jouw leven met de ziekte weer op een voor jou waardevolle manier kunt invullen.

Zelf ben ik nu zeven jaar verder in dit proces, soms stoot ik mijn neus in het acceptatieproces en vraag ik me af of ik de ziekte met de grillige klachten ooit zal accepteren, of dat ik mij heel goed weet aan te passen. Ik heb inmiddels geleerd om de mindere momenten te aanvaarden. Ze mogen er zijn, zonder mezelf te veroordelen.

2.    Begin met mindfulness en meditatie.
3.    Beperk media en consumeer bewust andere media. We gaan zonder dat we het doorhebben vaak op zoek naar media die bij ons passen. En dat is niet altijd goed.

Zo volgde ik bijvoorbeeld jaren dieetaccounts, paste deze diëten toe, zonder dat ze werkten. Sterker nog, ik kwam meer aan, kreeg allergische reacties en mijn mindset ging verre van de goede kant op. Allemaal omdat ik de overtuiging had dat ik pas succesvol zou zijn als ik slank zou zijn. 

Na mijn laatste depressie (2020), heb ik dit veranderd, ben ik uit zelfbescherming mensen gaan ontvolgen, ben ik minder actief op Instagram, heb ik ook ‘maar’ 2 social media accounts: een persoonlijke en jawel, 1 voor de hond. Don’t judge. 

Daarnaast kijk en lees ik minder nieuws en bepaal ik meer wat voor prikkels ik tot mij wil nemen. Ik wil niet meer stoïcijns voor de tv neerploffen, wat ik vroeger na mijn werk wel heel vaak deed. Als ik het wel doe, zeg ik bewust: het is nu even zombie-modus tijd.

Tot nu toe werkt deze tactiek prima voor mij. Tel daarbij op dat ik inspirerende accounts volg, zodat ik dagelijks op een snelle makkelijke manier leer om meer en meer van mijzelf te houden. Zo komen we ook weer terug bij punt 1, het acceptatieproces.

4.    Omring jezelf met de juiste mensen en neem hun mindset over.

Natuurlijk hebben we allemaal onze dagelijkse willetjes en moetjes, onze vrienden en familie met wie we rekening willen houden. Dan stel ik ook nog eens voor om op zoek te gaan naar nieuwe mensen? Hallo #msfatigue! Die is er ook nog hè?!

Ik weet het, maar begin op een laagdrempelige manier. Dan komen we weer bij de socials, podcasts of YouTube. Volg hier inspirerende mensen, leg contact met ze via een DM. Je kunt bijvoorbeeld er ook voor kiezen om specifiek lotgenotencontact op te zoeken door bijvoorbeeld de Nationale MS dag te bezoeken of de Luchtige Lunch van Jong & MS.

5.    Verander je gewoontes, verander je mindset.
6.    Verander de manier waarop je communiceert. Ook – JUIST – naar jezelf toe.
7.    Wees dankbaar, oefen met dankbaarheid voelen.
8.    Ga na wat er voor jou belangrijk is. Wat zijn jouw levenswaarden? 

Leer jezelf beter kennen. Waar word je blij van? Hoe blijf jij het beste in balans? Welke voeding werkt voor jou het beste? Etc.

9.    Tot slot, geïnspireerd door het stoïcisme een oefening om uit te voeren. Oefen met negatieve visualisatie. Denk na over de meest negatieve uitkomsten in je leven. 

Bijvoorbeeld: Hoe ziet mijn leven eruit als ik geen werk heb? Wat als ik niet meer kan lopen? Wat als ik niet meer …? (vul zelf in)

Het doel van deze oefening is om af en toe stil te staan bij het meest heftige wat er kan gebeuren. Kun jij dan visualiseren wat de voordelen van deze meest negatieve situatie kan zijn? Je leert zo beter te anticiperen op het slechtste wat jou kan overkomen. Hierdoor raak je niet in paniek, maar weet je wat je kunt doen. Daarnaast leer je dankbaar te zijn voor wat je nu (wel) hebt, omdat je weet wat je mogelijkerwijs kunt verliezen.

10.     Bewaak je grenzen.
Na het eerste jaar ziek zijn (2016) wilde ik per se re-integreren en deed er alles aan om weer terug te komen in mijn toenmalige functie. Een paar uur werken zorgde ervoor dat ik eenmaal thuis achter mijn voordeur in elkaar stortte en tot de volgende dag niet meer normaal kon functioneren. Wat denk je dat dit na vijf dagen voor mijn mindset en voor mijn lijf deed? Precies: niet veel goeds. Bewaak daarom je externe en zeker je innerlijke grenzen, ook al wil je mind nog zoveel, pas op dat het geen mindfuck is.

Bonustip: schakel professionele hulp in. Volg therapie. Voor mij heeft cognitieve gedragstherapie erg goed geholpen bij het beter accepteren van de MS-vermoeidheid. Op dit moment ben ik ook nog bezig met het lezen van boeken over Acceptance and Commitment Therapy, een gedragstherapie die kan helpen bij het aanvaarden van lastige gevoelens en gedachten, zodat je uiteindelijk flexibel kunt omgaan met datgene wat er op je pad komt.