Bewust leven met een uitkering

Niks is Nicole te dol

Financiën. Geld. Doekoe. Money. Of je het wilt of niet, het is belangrijk in onze wereld. In het vorige artikel over leven met een uitkering, nam ik je mee terug naar mijn ervaringen met het krijgen van een IVA. In deze blog gaan we fast forward, naar vijf jaar later. Ik ga vier vragen beantwoorden die vriendinnen aan mij stelden toen ik aangaf over dit onderwerp te gaan schrijven. (Zij hebben inkomen uit werk en vonden dat ze eigenlijk niet genoeg stilstonden bij mijn leven met een uitkering). Nogmaals, dit is mijn persoonlijke situatie en deze is voor iedereen anders! Wil jij jouw verhaal delen? Dat kan op de socials van MSdeBaas, of stuur een DM naar @tiepiesnicole op Instagram.

Over de vraag ‘hoe mensen het doen’ kan ik natuurlijk geen antwoord geven. Ik heb geen idee hoe jij of een ander leeft met een uitkering of hoe hoog deze is. Of hoe jouw situatie is – ben je alleen, samen met twee, drie of tien? 
 
Hoe ik het doe? Ik heb geen idee, ik doe het gewoon. Leven. Overleven, keuzes maken, minder dingen willen (hebben). Soms zeg ik afspraken af, wanneer dit financieel niet uitkomt.

Mijn beknopte geldverhaal

Na afgekeurd te zijn, viel ik terug in een IVA uitkering (75%). Toen ik gezond was, heb ik geen goede keuzes gemaakt, als je kijkt naar de hoogte van mijn salaris. Tenminste, zo kijk ik achteraf op die periode terug. Ik werkte in de detailhandel, was slecht in voor mijzelf opkomen/salarisonderhandelingen en verdiende simpelweg niet veel voor best wel mentaal en fysiek zwaar werk. Wanneer je dan 25% moet inleveren, is dit best veel. Tot vorig jaar november was alles best wel te doen, maar door de oorlog, de daaropvolgende energiecrisis en torenhoge inflatie als gevolg, merk je dat opgebouwde reserves sneller slinken dan je er tegenop kunt sparen met een kleinere beurs.  

Helemaal als je er net een verhuizing op het zitten (ahum, dit klinkt erg luxe, maar we zijn eigenlijk uit nood verhuisd naar een iets nettere flat, dit voor mijn algehele welzijn).

Ja, ongezond voedsel is goedkoper en vaak makkelijker te bereiden. Hier help je jezelf alleen niet mee. Zo supergezond als ik in de eerste jaren leefde heb ik al een tijd niet meer gedaan. Jeetje, ik ga wel volledig met de billen bloot hè?! In de eerste jaren van de diagnose heb ik veel research gedaan in naar wat ik zelf kon veranderen om goed te kunnen leven met MS. Goede voeding is een bewezen onderdeel, en zelf heb ik de resultaten hiervan ondervonden. Door onder andere een depressie en extreme vermoeidheid vond ik het lastig om vol te houden en heb ik een paar jaar de discipline niet gehad. Ongezonder voedsel kwam ook steeds vaker op tafel, want vermoeid en geen fut om te koken, met als resultaat: mij nog slechter voelen. Daarna hebben we een hele tijd van die bekende maaltijdboxen besteld, dan hoefden we niet na te denken over de boodschappen totdat we hier cognitief weer ruimte voor hadden. Daarnaast kregen we na de zware periode weer plezier in het koken, mede door deze boxen. 
 
Op het moment kan ik niet heel super streng de MS-diëten volgen. Maar ik probeer wel goede keuzes te maken, door te focussen op voornamelijk groenten, fruit en weinig vlees. Ik kies bewust voor af en toe wel kip of vis. Mijn to go drankjes zijn water en thee. Favoriet is een kruidenthee uit Engeland, hier betaal ik dan wat meer voor, maar dit is het mij waard. Eerst konden we ruimschoots groenten en fruit inslaan tijdens de weekacties van de supermarkten, maar ook hier merk je de laatste tijd verandering in. Groenten in de actie zijn er bijna niet meer.  
 
Waar we dan wel voor kiezen zijn kwalitatief goede producten van de kippen- of groenteboer. Of bijvoorbeeld bij onze favoriete notenwinkel in Rotterdam Centrum ongebrande noten inslaan, als we er toch in de buurt zijn. Zoals ik afweeg waar ik mijn energie aan besteed, zo doen we dat ook met voeding: kwaliteit gaat boven kwantiteit. Alleen de superfood goji bessen slaan we voorlopig even over.

Op dit moment zit ik even tussen twee sporten in. Sinds begin dit jaar ben ik gestopt met salsa dansen, doordat ik te duizelig werd van het draaien. Hierdoor had ik er geen plezier meer in. Doordat ik danste bij een organisatie die voor een speciale doelgroep was, bleek hier subsidie voor te zijn. Daardoor was de prijs voor ons cursisten weer heel betaalbaar. Erg fijn! 
 
Verder train ik 2,5 keer in de week bij de fysio. Twee keer krachttraining en één keer een kortere balans- en coördinatietraining. Ik wandel dagelijks met de hond (langere afstanden en minimaal 2 keer per dag). Als het me lukt, train ik ook nog eens thuis met gewichten/weerstandbanden. Tussen de fysiotrainingen doe ik ook regelmatig aan yoga, Qi gong of dans in de woonkamer. 
 
Als ik de keuze maak om weer te gaan sporten met begeleiding – boksen lijkt mij op het moment heel leuk– dan kan ik geen geld uitgeven aan bijvoorbeeld kleding of ons huis. Aangezien ik nu toch wel weer iets nieuws kan gebruiken en ons nieuwe huis nog niet ingericht is zoals we graag willen, hou ik nu liever voor deze doelen budget vrij. Hier maak ik dus noodgedwongen, maar bewuste, keuzes. Dus, nee, ik kan niet blijven sporten zoals ik graag zou willen. Ja, er zijn gelukkig wel altijd alternatieven online te vinden (mits je discipline en energie meewerken om thuis te trainen… ahum, de eeuwige strijd en zwakheid bij mij).

Steeds lastiger! Goed je oren en ogen openhouden. Naar de markt gaan scheelt soms wel, alleen vind ik het jammer dat de kwaliteit daar steeds minder wordt. Too Good to Go is een makkelijke en populaire uitkomst, waarbij je niet met het schaamrood op de kaken zo’n box op hoeft te halen. Je bent helemaal milieubewust! Ik weet niet wie er nog uit het tijdperk komt dat het naar de Zeeman gaan ook helemaal not done was… Toen ik jong was, was dit het geval. Nu erop terugkijkend denk ik: wat stom deze gedachten, je kunt zo veel besparen om geld over te houden voor andere (leuke) dingen! Maar ook hierin ben ik wijzer geworden: door verschillende docu’s en tv-programma’s: kwaliteit gaat boven kwantiteit. Ik probeer qua kleding mijn CO2-voetafdruk op aarde te beperken. Dan maar een minder volle kast, maar wel met mooie producten. 
 
Verder goed de prijzen vergelijken, wat soms een dagtaak kan zijn, maar ik heb geleerd om van een aantal vaste dingen mijn bodemprijs te berekenen. Wanneer je dit in je telefoon hebt opgeslagen bijvoorbeeld, kun je heel makkelijk vergelijken of de aanbieding werkelijk zo’n goede actie is.  
 
Daarnaast vind ik mijzelf bij iemand uitnodigen ook steeds makkelijker, of ik vraag of mensen bij ons op visite komen. Nu we verhuisd zijn naar een nettere omgeving, is dit nog oprecht leuk geworden ook! Zo kan deze vrek lekker besparen op haar reiskosten (want ik reis altijd met het OV)!

Soms vind ik het lastig om continu te kiezen voor de vaste lasten en dingen die ik echt nodig heb of voor heb gekozen (de hond beschouw ik ook als noodzakelijk luxe). De slingers in het leven worden steeds korter, zeker de laatste maanden.  
 
Wanneer ik bijvoorbeeld ga sporten, kan ik minder leuke dingen in het weekend doen met mijn vrienden. Maar met sporten kies ik wel voor mijn lijf. En met m’n vrienden kies ik voor mijn hoofd en hart. Wat is wijsheid? 
 
Laatst bijvoorbeeld: een vriendin vroeg of ik zin had om mee te gaan naar de Art-Fair. Hartstikke leuk, helemaal mijn interesse! Maar: ik heb deze maand al drie afspraken, misschien zelfs vier, buiten de deur staan. Toen ik naar de entreeprijs keek schrok ik. Wat een bedrag! En de locatie lag ook niet echt praktisch voor het OV, wat een wereldreis zou betekenen (= fysieke energiekosten) én extra € kosten. En nee, ik wil niet altijd afhankelijk zijn van mijn vriendinnen, dat ze me komen halen/thuisbrengen. Ik heb mijn trots. In mijn werkende leven zou ik hier niet over na hoeven denken en zou ik gewoon gegaan zijn. Met mijn auto. Iets sociaals? Leuk, kom maar op! En tegenwoordig? Dan bereken ik mijn budget, kom ik erop terug en meld ik me af en blijf ik thuis.  
 
De kapper? Van om de drie maanden naar één keer per half jaar. Vitamine D supplementen die niet meer vergoed worden, hoppa: weer geen nieuwe trui. Of twee. Nieuwe zolen nodig? Dan maar die te gekke witte sneakers laten staan. De jurk van de fotoshoot voor bij deze blogposts? In de sale, maar ik moet er nog van bijkomen, terwijl het al een half jaar geleden is! 
 
Het is zoals het is en ik ben me er zeer bewust van dat er inkomensverschillen zullen zijn en blijven. Mede door mijn oude financiële blauwdruk, situaties van vroeger en opvoeding blijf ik het lastig vinden en kan ik mijzelf wel voor m’n kop slaan dat ik het niet beter gedaan heb, of dat ik niet weer meer geld kan gaan verdienen om mijzelf te redden. Dus voor iedereen die mij wil steunen, project ‘Help Nicole 2023 door’, is nu geopend. Grapje natuurlijk, ik heb het echt zo slecht nog niet. Zit in een droog, niet altijd warm, maar wel een fijn nieuw huis. We lijden geen honger, hebben elkaar en onze Beagle. Tot slot nog wat laatste lessen over mijn/onze verandering in het omgaan met geld.

• Inzicht krijgen in en leren over geld (veel lezen, boeken, blogs, vlogs bekijken, socials volgen, podcast luisteren); 
• Naar aanleiding van het boek Profit First betaal ik mijzelf uit, volgens deze methode. Zo heb ik voldoende potjes met budget voor verschillende doeleinden. Deze methode vind ik prettig, omdat het mij overzicht geeft en daardoor rust. Ik betaal, zodra ik mijn maandelijkse toelage binnen heb, eerst mijzelf uit in verschillende potjes naast de vaste lasten. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een potje voor supplementen, cadeaus en de hond. Zo heb ik die delen als het ware beschermd en hoef ik niet bang te zijn dat ik deze niet kan betalen. De kunst is wel om niet onnodig terug te boeken! 
•  De laatste maanden zijn we boodschappen gaan doen bij de rode budget supermarkt, met een weekbudget + boodschappenlijst en eten we zoveel mogelijk in het seizoen. 
• Van coffee to go naar Too Good To Go, we pikken nog weleens een brood- of groente-en fruitbox op; 
• Aanbiedingen goed in de gaten houden, bijvoorbeeld van de grote drogisterijen. Door een potje hiervoor op te bouwen kan ik gunstige acties in bulk inkopen wanneer dit nodig is en hoef ik dit niet over te slaan omdat er geen geld voor is op dat moment; 
• Zorgen dat er iets overblijft, als je leeft naar je inkomen en je uitgaven zijn net zo hoog, dan gaat er iets niet goed. Voor mij betekent dit bijvoorbeeld: bezuinigen op kleding, naar de kapper gaan, afspraken in de stad beperken (daar kom ik eerder in de verleiding om geld uit te geven en met de prijzen in de horeca…au voor mijn portemonnee). Zo hou ik geld over om de spaarrekening weer aan te vullen die we door de verhuizing geplunderd hebben; 
• Accepteren dat iets niet gaat, genieten van de kleine dingen die er wel zijn. En af en toe een frustratiemoment mag ook; 
• Dankbaar zijn voor de Rotterdampas. Die krijg ik als mantelzorger van de gemeente Rotterdam, waardoor ik gratis naar musea e.d. kan én ik een bibliotheek- abonnement heb kunnen afsluiten met korting, om zo weer onder andere kennis over geld op te doen (en gewoon hele leuke boeken te kunnen lezen). Zoek uit waar je recht op hebt, net zoals bijvoorbeeld deze mantelzorgwaardering; 
• Geen onnodige abonnementen meer afsluiten. Denk aan Netflix en Videoland en Disney+ en Storybooks en Spotify, etc. Kies er één of geen, want hoeveel tijd heb je om echt alles te kunnen zien of te beluisteren? Of erger je minder aan reclames tussendoor, zodat je van de gratis versie gebruik kunt maken. Kijk of je een abonnement met iemand kan delen om zo in kosten te besparen; 
• Kasboek bijhouden, follow the money! Dit gaat de ene maand beter dan de andere; 
• Slimme accounts volgen, naast het lezen van boeken: bijvoorbeeld OneBrokeGirl.nl, Porterenee.nl, Gierige Gerda, Vet Gezellig, de Spaarpodcast, Madelon Vos, diverse budgetcoaches, etc. Om continu te blijven leren, inzicht te krijgen en voor mijzelf het taboe over het hebben van minder geld te verminderen. Het is hartstikke leuk en interessant om het over geld te hebben! 
• Achter je financiële blauwdruk komen, zodat je vooral bewust wordt van de veranderingen die er zijn en hier continu mee bezig blijven.