Op zoek naar ontspanning bij MS: het belang van een passende hobby

Niks is Nicole te dol

De laatste tijd merk ik dat er meer spanning in mij opbouwt. Het frappante is dat niet alleen ikzelf het merk, maar ook mijn omgeving...  
 
Op deze manier ontstaat er een situatie die niet houdbaar is. Het wordt tijd om meer ontspanning in mijn leven te krijgen. Ik ga op zoek naar een hobby! Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik het soms moeilijk heb met ontspannen. En ja, dat kan – zelfs als je dagen niet gevuld zijn met betaald werk!  
 
Mijn dagen in de week, of liever dagdelen, zijn voornamelijk gevuld met mantelzorg- en vrijwilligerswerk. Wat ik de andere dagdelen doe? Bijkomen van het eerdere dagdeel… O, en wandelen met de hond natuurlijk, hier gaan ook een aantal uren per dag inzitten. Dat is dan wel weer ontspannen, gecombineerd met wandelmeditatie en lichte lichamelijke beweging. Natuurlijk zijn er nog zat andere dingen die daarnaast ook moeten gebeuren, maar dat vergeten we voor dit blog maar even. ;)

Hoewel ik alle activiteiten graag en met veel liefde doe, merk ik dat vooral het mantelzorg- en vrijwilligerswerk soms als verplichtingen gaan voelen. De druk of last die ik ervaar is met tijd en wijlen pittig. Ook al vind ik het erg leuk of niet erg om te doen. Dit is toch voornamelijk doordat ik ongemerkt meer doe of wil doen – vaak uit enthousiasme – dan ik energetisch/cognitief aankan, of bij tijden echt meer dingen moet doen (mantelzorg).  
 
Met als resultaat: een nog groter gevoel van onrust, stress en vermoeidheid. Je leest het al: ik kamp met De Eeuwige Frustratie van zoveel mogelijk willen doen met beperkte energie. En dan nog een beetje meer. Aard van het beestje. Mijn chronische valkuil. Dit heb ik echt helemaal aan mijzelf te danken hoor, hier ben ik al jaren mee bezig, om dit patroon te veranderen, met wisselende resultaten.  
 
Het resultaat wanneer ik mij zo vermoeid en onrustig voel is dat ik makkelijk en vaak ga liggen, met mijn telefoon erbij. Afleiding. Wat een schermtijdresultaat opleverde waar ik me rot van schrok. Die telefoontijd is niet ontspannen, het zorgt juist voor gebrek aan ontspanning en creativiteit! Dat vraagt om een andere aanpak.

De laatste tijd ben ik weer meer en beter mijn grenzen gaan aanscherpen, pak ik meer ruimte en rust die ik nodig heb. Ik ben er bijvoorbeeld achtergekomen dat ik nog steeds niet goed ben in nietsdoen. Behalve wanneer de fatigue toeslaat, dan kan ik alleen maar slapen… 
 
Nu heb ik door de vrijgemaakte extra tijd voor mijzelf wel zin in een nieuwe, het liefst creatieve, uitdaging. Wat vind of vond ik ook alweer leuk om te doen als hobby? Waarom vond ik het vroeger ook alweer zo leuk om een of meerdere hobby’s te hebben? Om even jezelf voor 100% in een flow te kunnen bevinden en echt totale mentale ontspanning te ervaren, dat is waarom een hobby hebben zo belangrijk is! 
 
Helaas heb ik recentelijk mijn grootste hobby, of liever passie, toch echt moeten opgeven: salsadansen. Daar zit je dan, op je vaste dansavond die geen dansavond meer is. Je wilt toch iets leuks doen, maar wat? Mijn strategie is op dit moment om geen strategie te hebben en uit te gaan zoeken wat ik nu leuk vind. Dit doe ik door oude hobby’s als eerste op te pakken. Gelukkig zijn dit er een hoop, vooral creatieve hobby’s vind ik erg leuk om te doen.

- Fotograferen, hier ben ik mee gestopt in de periode dat ik ziek werd en eigenlijk heb ik daarna nooit meer goed mijn camera erbij gepakt. Fotograferen doe ik voornamelijk nu met mijn smartphone en met een harig model; ik combineer nu het schieten van kiekjes met het bijhouden van een Instagram account @our_beagle_guus. Zo’n doel helpt mij om op frequente basis bezig te zijn met mijn hobby! 
- Muziek luisteren, dit heb ik echt jaaaren gedaan. Opgegroeid met o.a. Bob Marley, Motown, naar eigen ontdekkingen van Anouk tot Metallica, naar een passie van Timba. Naar niks… Ook weer door MS. Ik kon en kan soms nog steeds geen muziek verdragen. Gelukkig krijg ik de laatste tijd hier weer meer ruimte voor en kan de platenspeler afgestoft worden! 
- Lezen, minimaal 10 bladzijdes per dag. Ook jaren gestopt door de cognitieve NAH (niet-aangeboren hersenletsel) uitdagingen en vooral de OZO (oogzenuwontsteking), maar nu ook alweer een paar jaar ‘gewoon’ kunnen lezen. Hier ben ik zo blij mee! Het liefst in een ouderwets papieren boek. Het fijne van aan de overkant van de bibliotheek wonen. Je rolt zo een walhalla aan werelden, zelfstudies en liefde voor woorden binnen. 
 
Daarnaast vond en vind ik het ook erg leuk om te schrijven, koken, kleuren, mediteren, persoonlijke ontwikkeling, puzzelen (in de winter), computervaardigheden opdoen, tuinieren in de moestuin in het voorjaar en die planten dan weer in leven proberen te houden. De keuze is reuze! 
 
Een aantal hobby’s waar ik aan begonnen ben, maar mee ben opgehouden: ukelele spelen (geen blije buren), nieuwe taal leren, bloggen, tekenen van gevelhuisjes, frequent eettentjes testen, kalligrafie. Dat laatste vooral omdat ik het echt niet voor elkaar kreeg om zonder vlekken iets moois op papier te krijgen! Zoals je kan lezen, zijn er zo veel hobby’s! Wat ook nog hoog op mijn verlanglijstje staat, zijn schilderen en yoga.  
 
Afijn, wat ik met je wil delen is dat het belangrijk is om een hobby te kiezen die bij je past. Een uitlaatklep. Passend bij je interesses, je vaardigheden – of welke je nog wilt ontwikkelen – en je mogelijkheden. Wellicht hier en daar wat aangepast aan de fysieke (of cognitieve) uitdagingen van het leven met een chronische ziekte. 
 
Dat is direct weer het mooie van het hebben van een uitlaatklep, er ligt geen druk op en je hoeft je ook niet te vergelijken met anderen. Het is echt een moment van rust, van en voor jou. En dit is weer goed voor je immuunsysteem, neuroplasticiteit, enz.  
 
Je weet wel, al die gekke klachten die je ‘opeens’ kunt ervaren wanneer je oververmoeid of veel stress hebt. Met goede ontspanning, kunnen ze soms als sneeuw voor de zon verdwijnen!